Doe ik iets fout?
Vanmorgen kreeg ik een vraag van een vriend die mij aan het denken zette. Een vraag die ik mezelf ook heb gesteld sinds ik bezig ben met het activeren van mijn zelfgenezend vermogen en hier anderen in begeleid.
Zijn vraag kwam hierop neer: “Als ik kanker krijg, en ik doe meditaties en ik ga toch dood door de kanker, doe ik dan iets verkeerd? Heb ik dan iets fout gedaan? Of heb ik dan nog heel veel te leren?”
Ik zie ook dat sommige mensen genezen van kanker middels het activeren van het zelfgenezend vermogen en herprogrammering van het brein, en sommigen niet. Hoe kan dat?
Dit is wat ik geloof.
Het eerste wat in mij opkomt is te zeggen: Er is geen goed of fout hierin. Er is geen schuld.
Er is zo veel wat wij nog niet weten.
En er is niet 1 waarheid. Waarom de een wel geneest en de ander niet, is soms een onbeantwoorde vraag.
Ik weet dat veel mensen zijn genezen van kanker en chronische aandoeningen door de methoden die ik heb geleerd en nu aan anderen doorgeef.
Het vraagt een hele grote commitment aan jezelf om oude programmeringen los te koppelen. Overtuigingen en automatische reacties hebben we soms al 30 of 40 jaar of langer geloofd en gevolgd. Dat zijn dikke draden in ons brein geworden die we meestal niet in 1 x herprogrammeren tot een nieuwe overtuiging en een nieuw automatisme.
Het vraagt ook commitment aan jezelf om je gezondheid daadwerkelijk boven alles te stellen. Dat lukt niet altijd. En zelfs als we daar ons volledig aan toewijden, gebeurt het soms dat iemand toch niet geneest.
We weten nog lang niet alles.
Dr Henk Fransen, een Nederlandse arts die het eerste medicijnloze ziekenhuis van Nederland aan het opzetten is, houdt zich ook al langer hiermee bezig. Hij heeft meer dan 20 jaar ervaring met het begeleiden van kankerpatiënten middels complementaire zorg waarbij hij mensen begeleid in het gebruik maken van nieuwe gedachten en emoties, maar ook familieopstellingen, omdat volgens hem familiaire patronen een ziekte kunnen creëren of in stand houden. Ook raw food is volgens hem erg belangrijk om het zelfgenzend vermogen van het lichaam te ondersteunen. En hij leert mensen Chi kung. Resultaten zijn soms verbluffend.
Dr Joe Dispenza en dr Lipton (Amerikaanse wetenschappers) hebben vooral spectaculaire resultaten met alleen al bewustwording en het inzetten van de Kracht van het Brein.
Ik geloof dat wij onze realiteit volledig zelf creëren. En dat wij dat ook voor een groot deel onbewust doen. Soms hebben we niet in de gaten dat we negatieve overtuigingen hebben en daarmee stressreacties veroorzaken en situaties blijven creëren die we niet willen. Ik geloof dat wij daardoor ook ziekte creëren, door nog onbewuste overtuigingen over en reacties op onze werkelijkheid.
Wanneer we niet in staat zijn onszelf te genezen betekent dat volgens mij dat er onbewuste overtuigingen zijn die het ziek-zijn in stand houden.
Dat wat ik niet weet, waar ik geen bewustzijn in heb, kan ik niet veranderen. Dat is wat ik geloof. We zijn allemaal onschuldig. En we hebben nu de kans om ons meer en meer bewust te worden van onze mogelijkheden.
Wanneer ik ziek word, denk ik vooral vanuit nieuwsgierigheid: Hee, wat maakt dat ik dit heb gecreëerd? Hiermee verruim ik mijn bewustzijn. Ik ga mezelf niet afstraffen of veroordelen als schuldig of afwijzen omdat ik het fout doe.
Vervolgens richt ik mij niet meer op het ziek zijn, maar op alles wat mij in een hogere vibratie brengt. Dat kan simpelweg door een grappige film te kijken, of naar mooie muziek te luisteren, of te gaan dansen, of te mediteren, of iets anders te gaan doen waar ik blij van word. Ik geloof dat dat de weg naar gezond-zijn is. Soms lukt dat, soms niet…..
Mijn ervaring is dat dit allemaal in de mind gebeurt. Oude programmeringen die mijn realiteit creëren. Die mind heb ik nog niet volledig onder controle. Ik geloof bijvoorbeeld nog steeds dat ik verkouden kan worden. En ik maak me soms ook nog steeds druk om mijn financiën…. (= stress) Zo zijn er dus nog steeds oude programmeringen actief in mij. Ik probeer heel liefdevol naar mezelf te zijn en blijf mezelf uitnodigen om deze programmeringen te doorzien en los te laten. Oude draadjes in mijn Brein laten uiteindelijk daadwerkelijk los en nieuwe verbindingen komen tot stand (Hoera voor de neuroplasticiteit van mijn Brein!)
Het is een weg. Een proces van bewustwording wat tijd en aandacht vraagt.
Tijd speelt ook een rol merk ik. Soms hebben we de tijd niet meer om dit proces te kunnen doorlopen. Als iemand kanker heeft, is de tijd soms te kort om alles te doorzien wat nodig is om te genezen.
Dus, ik geloof dat er er geen schuld is. Wij zijn onschuldig.
Er is wel onwetendheid, gewoon een nog-niet-weten, sommige dingen zijn nog niet in het bewustzijn zijn gekomen. Dat is zoals het is. Dat is wat ik geloof.
En er is niet 1 Waarheid. Er is ieders waarheid. Ieders perceptie van de realiteit.
Dit is die van mij, op dit moment, in het bewustzijn van dit moment.
Ik wens je een mooie, blije dag!